Yeni bir araştırmaya göre baskıcı ve kontrolcü ebeveynlerin çocuklarında beden dismorfik bozukluğu görülme ihtimalinin diğerlerine göre daha yüksek olduğu açıklandı.?
Kaynak:https://www.dailymail.co.uk/health/ar…
Baskıcı ebeveynliğin psikolojik sorunu, görünüşte algılanan kusurlara takıntılı olmayı içerir ve yeme bozuklukları için önde gelen bir risk faktörüdür.
The Journal of Affective Disorders’da yayınlanan bulgular, genellikle ‘helikopter ebeveynlik’ olarak adlandırılan aşırı ilgili ebeveynlerin, çocuklarda kompulsif deri yolma ve görünüşlerine aşırı odaklanma gibi sağlıksız davranışlarla ilişkili olduğunu gösteriyor.
Aşırı müdahaleci ebeveynliğin belki de en ünlü örneklerinden biri, realite yıldızı anne Kris Jenner’dan geliyor. Altı çocuk annesi, Instagram fotoğrafında “Ben eski moda bir helikopter annesiyim” dedi.
Yaşları 18 ile 77 arasında değişen 700’den fazla İtalyan erkek ve kadınla bir anket yapıldı.
Vücut dismorfisini, ebeveynlerin ne kadar kontrolcü olduğunu ve farklı çocukluk çağı travmalarına maruz kalmayı değerlendirmek için farklı anketler kullanılmıştır.
Beden dismorfik bozukluğu, bireyin görünümünde algılanan bir kusura takıntılı hale geldiği zihinsel bir hastalıktır. Amerika’da her yıl 200 binden fazla BDD vakası teşhis ediliyor.
Araştırmalar BDB’li kişilerin yüzde 38’inin aynı zamanda yeme bozukluğuna sahip olduğunu veya yeme bozukluğu geliştirme riski altında olduğunu gösteriyor.
Araştırmacılar istatistiksel analiz kullanarak daha fazla ebeveyn kontrolünün daha şiddetli dismorfik semptomlarla ilişkili olduğunu doğruladılar.
Bunun travmatik deneyimler, alkol ve tütün kullanımı gibi diğer faktörlerden bağımsız olarak geçerli olduğu gösterilmiştir.
İtalya’daki Roma Avrupa Üniversitesi’nden çalışmanın yazarları şunları söyledi: “Çocuğun kendi hayatını yönetmesinde onun yerini almaya çalışan ebeveyn tutumları, kusurluluk, kırılganlık ve yetersizlik duygusu yaratabilir ve dünyanın olduğu gibi algılanmasını teşvik edebilir. Talepkar, tehditkar ve yargılayıcıdır.”
‘Beden imajı da dahil olmak üzere bu değişen içsel temsiller, utanç, kaygı ve sosyal reddedilme kaygısı yoluyla oluşan dismorfik kaygıyı açıklayabilir.’
Baskıcı ebeveynler, çocuklarında zayıflık ve yetersizlik duyguları geliştirmelerine neden olabilir ve bu da bedenleri hakkında utanç veya endişe olarak kendini gösterebilir.
Araştırmacılar ayrıca ‘ebeveyn müdahalesinin’ çocuğun içsel durumlarını yönetme yeteneğini zayıflatabileceğini ve kısıtlayıcı yemek yeme de dahil olmak üzere işlevsiz başa çıkma stratejilerine yol açabileceğini söyledi.
Önceki araştırmalar yüksek ebeveyn kontrolünü yeme bozukluklarıyla ilişkilendirmişti. 2020’de yapılan bir araştırma incelemesi, birçok çalışmanın yeme bozukluğu olan bireylerde çok fazla kontrolle karakterize edilen ebeveyn bağlılığının işlevsiz olduğunu bulduğunu bildirdi.
Bu bahis hakkında ne düşünüyorsunuz?
